Miłość - spełnienie człowieczeństwa

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 13, 31 - 33a. 34 - 35):

Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.

Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

Komentarz do Ewangelii:

„Miłujcie się wzajemnie!” To właśnie powiedział Jezus swoim apostołom jako testament. Wszyscy wiemy, jak dobre i ważne jest w naszym życiu, aby kochać się nawzajem. A jednak musimy o tym wciąż przypominać!

Kościół jako wspólnota wierzących ma swój fundament w samym Jezusie Chrystusie. On chciał, aby słowo prawdy było przekazywane za pośrednictwem apostołów oraz ich następców i współpracowników, biskupów i kapłanów. Ale nie tylko przez nich, ale przez wszystkich wierzących, to znaczy wszystkich ochrzczonych i bierzmowanych, Dobra nowina o zmartwychwstaniu ukrzyżowanego Pana Jezusa Chrystusa ma być przekazywana z pokolenia na pokolenie. Od tego czasu wiara chrześcijańska na wiele sposobów udowodniła swoją żywotność, a ludzie czerpali z niej siłę na całe życie i na śmierć.

Ale jaka jest główna treść życia chrześcijańskiego? Jak się to objawia? Jak rozpoznać chrześcijan? Sam Jezus dał swoim uczniom „nowe przykazanie”, przykazanie miłości. Dodał, że miłość ta powinna być cechą wyróżniającą wszystkich, którzy do Niego należą.

Ale jaki rodzaj miłości ma na myśli Jezus, gdy wzywa swoich uczniów, a tym samym także nas, abyśmy „miłowali się wzajemnie”? Dodaje: „Jak Ja was umiłowałem, żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie”. W ten sposób swoim życiem i śmiercią pokazuje nam, na czym powinna polegać ta miłość, do której nas wzywa. Powinniśmy być gotowi, jeśli zajdzie taka potrzeba, oddać życie za innych. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (por. J 15, 13). I dokładnie to uczynił dla nas Jezus, kiedy umarł na krzyżu.

Ale co jest nowego w miłości, którą nakazuje nam Jezus? Jest to miłość według miary samego Chrystusa. Powinniśmy miłować się wzajemnie, tak jak On nas umiłował. Jego miłość sprawdziła się w życiu i śmierci; Odniosła zwycięstwo nad śmiercią, wskrzeszając Jezusa z martwych. Ktokolwiek w jedności z Jezusem Chrystusem miłuje swego bliźniego jak siebie samego, uczestniczy w nowym życiu łaski, którą daje nam Bóg. Nie należymy już do królestwa śmierci, gdyż w Chrystusie otrzymaliśmy życie Boże, które trwa na wieki.

Tylko w miłości my, ludzie, znajdujemy spełnienie. Miłość jest w istocie podstawowym powołaniem każdego człowieka. Abyśmy mogli się wzajemnie miłować, Bóg pierwszy nas umiłował. On daje początek; jesteśmy obdarzeni Jego łaską. To, co otrzymaliśmy, możemy i powinniśmy przekazać innym. Chcielibyśmy to uczynić w solidarności z Matką Bożą, Maryją i Świętym Józefem. W Świętej Rodzinie miłość do Boga i ludzkości była przeżywana w wyjątkowy sposób.

Jako chrześcijanie wiemy, że jesteśmy już przyjęci do społeczności z Bogiem, kiedy żyjemy dzięki łasce uświęcającej, którą otrzymaliśmy podczas chrztu. Oczekujemy spełnienia w spotkaniu z Bogiem na końcu naszego życia. Tak, nie istnieje tylko indywidualna doskonałość dla tych, którzy pozostali wierni Panu w życiu; Będzie także ogólne wypełnienie przy końcu czasów, gdy Jezus Chrystus przyjdzie widzialnie na obłokach niebieskich, aby sądzić żywych i umarłych. Wtedy Bóg w sprawiedliwości dokona ostatecznego rozdzielenia dobrych od złych; Przede wszystkim będziemy sądzeni według uczynków miłości, tak że niektórzy wejdą do wiecznej szczęśliwości nieba, a inni do wiecznego potępienia. Zmartwychwstałe ciało również uczestniczy w tym ostatecznym przeznaczeniu, ponieważ Jezus Chrystus wskrzesi umarłych.

Każdy, kto jednoczy się z Chrystusem Panem w wierze i miłości, jest gotowy wspierać swoich braci i siostry oraz oddać za nich życie. Miłość chrześcijańska nie jest tylko uczuciem lub niezobowiązującym aktem dobroci; Chodzi o jedność wszystkich w perspektywie wiecznego zbawienia i o aktywne zaangażowanie się na rzecz innych.

Gdziekolwiek to się dzieje, objawia się obecność Kościoła Chrystusowego i w pewnym sensie otwiera się dla nas niebo. Prosimy Matkę Bożą Maryję i wszystkich świętych w niebie o wstawiennictwo u Boga, abyśmy tak jak oni na ziemi mogli kroczyć drogą przykazań Bożych i ukazywać miłość Chrystusa na tym świecie!