Jezus Chrystus jest Królem - komentarz do Ewangelii

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 18, 33b - 37):

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?

»Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Komentarz do Ewangelii:

Dziś Niedziela Chrystusa Króla, zakończenie roku kościelnego. Uzmysławiamy sobie, że historia zbawienia osiąga punkt kulminacyjny. Świętujemy prawdę o wiecznym triumfie i zwycięstwie naszego Pana Jezusa Chrystusa w Królestwie Bożym, Który pojawi się widzialnie na końcu świata, aby objąć swoje panowanie z mocą.

Jeśli spojrzymy wstecz na historię, Jezus, Odkupiciel ludzkości, wcielony Syn Boży, nie żył na ziemi jak król: urodził się biedny w stajni w Betlejem. Zamiast publicznego uznania, jako dziecko był prześladowany i zawstydzany, zwłaszcza przez możnych swoich czasów, jeśli pomyślimy o królu Herodzie, który widział niebezpieczeństwo dla swojego królestwa i dlatego chciał zabić małego Jezusa.

Kiedy Chrystus głosił Ewangelię Królestwa Bożego, czyniąc dobro i działając cuda, pokazał wszystkim, że Jego powołaniem jest wypełnianie woli Ojca Niebieskiego i głoszenie jej ludziom. W pełni wypełnił swoją królewską służbę dla nas wszystkich poprzez swoją pokorną ofiarę na krzyżu. Piłat był zdumiony, gdy Jezus ogłosił się przed nim królem. Ale królestwo Chrystusa nie jest z tego świata. Królestwo Jezusa Chrystusa zaczyna się tu na ziemi, w sercach wszystkich, którzy w Niego wierzą.

Kiedy zmartwychwstał i ukazał się apostołom i uczniom, uznali prawdziwość jego przesłania o Królestwie Bożym. Od wniebowstąpienia Chrystusa żyjemy w „czasie pośrednim”, który pozwala nam czekać na ostateczne, widzialne przybycie Pana. Dopiero wtedy Jego Królestwo zostanie ujawnione wszystkim. Nawet ci, którzy w Niego nie wierzyli, poznają wtedy: „Jezus Chrystus jest Panem!” „Przed Nim zegnie się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią”.

Dopełnienie królewskości Chrystusa nastąpiło w cierpieniu i śmierci na krzyżu. Tam oddał siebie z miłości, aby odkupić nas od grzechu i wszelkiego zła. Jego królewskość polega na oddaniu aż do śmierci na krzyżu. Właśnie tam, gdzie „król żydowski” umarł jak przestępca, do końca ukazała się jego miłość. Jest to bezwarunkowa miłość pełna oddania, która pragnie zbawić wszystkich. Przykładem jest tutaj skruszony złodziej na krzyżu. Otrzymał łaskę uznania przed śmiercią własnej winy i pokornego i ufnego oddania się w ręce Tego, który może go wybawić od śmierci wiecznej. Dlatego Jezus Chrystus obiecał mu życie wieczne.

Jak możemy rozpoznać królewskość Chrystusa? Jak powinniśmy dawać o Nim świadectwo? Uznanie jest możliwe jedynie w wierze i w życiu opartym na wierze. Dla nas uczeń nie jest większy od mistrza (por. Mt 10,24). I tak jak Jezus przyszedł na ten świat nie po to, aby rządzić, ale aby służyć (por. Mt 20, 28), tak i jego uczeń powinien być gotowy oddać swoje życie w miłości w służbie Bogu i braciom. Naśladowanie Chrystusa na ziemi nie dokonuje się na sposób triumfalizmu, ale raczej na sposób wyniszczenia i pokory na wzór Chrystusa. Niezbędną częścią tego jest niesienie własnego krzyża i wspieranie innych ludzi, którzy muszą nieść swój krzyż.

Jest oczywiste, że jako katoliccy chrześcijanie nie chcemy i nie wolno nam narzucać nikomu naszych przekonań siłą lub przymusem. Z drugiej strony orędzie wiary zawsze było oznaką sprzeciwu, która podzieliła opinie. Jest różnica, czy ktoś całe swoje życie oddaje Bogu, bo ufa Bogu bezwarunkowo w wierze i miłości, a tym czy woli nie mieć z Bogiem nic wspólnego, bo stoi to w sprzeczności z jego osobistymi planami.

Chcemy oddawać się pod opiekę Najświętszej Matki Bożej, Maryi, aby wyprosiła nam łaskę Jezusa Chrystusa, Jej Syna, abyśmy zawsze uznawali Go za Króla nieba i ziemi i abyśmy przeżywali życie jako świadkowie prawdy zgodnie z tą wiarą!