Słowo Boże - czas zbawienia. Komentarz do Ewangelii

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 24, 35 - 48):

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!».
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?». Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

Komentarz do Ewangelii:

W Ewangeliach okresu wielkanocnego słyszymy różne relacje o objawieniach Zmartwychwstałego: Jezus Chrystus spotyka wierzące niewiasty, apostołów z Piotrem i innych uczniów. Ci ludzie, którzy poszli za Jezusem i wielokrotnie doświadczali Jego cierpienia i śmierci: Jezus żyje! I wieść o tym rozchodzi się po Jerozolimie, Judei i w końcu po całym świecie.

Przy różnych okazjach twierdzono, że apostołowie jedynie wyobrażali sobie pojawienie się Jezusa. Zmartwychwstanie było zatem jedynie wytworem ich wyobraźni, pobożnym życzeniem, które celowo lub błędnie udawali jako rzeczywistość. Jednak jasne świadectwo Ewangelii temu zaprzecza: apostołom nie było łatwo uwierzyć w zmartwychwstałego Pana. Apostołowie bali się, że się pomylą i z początku nie mogli w to uwierzyć z radości. Sam Jezus prosi, aby uczniowie przyjrzeli Mu się z uwagą i dotknęli. Mówi „dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam”. A gdy oni nadal nie mogą w to uwierzyć, prosi o kawałek smażonej ryby i spożywa ją na ich oczach.

W III Niedzielę Wielkanocną Kościół w Polsce obchodzi Niedzielę Biblijną. Dla osoby wierzącej Pismo Święte jest Słowem Bożym. Znajdujemy w nim życiodajne słowo, które Bóg do nas wypowiada poprzez patriarchów i proroków Starego Przymierza, zaś najpełniej w Jezusie Chrystusie, Jego Synu. Biblia jest natchniona. Oznacza to, że prawdziwym autorem Pisma Świętego jest Duch Boży, w pełni szanujący wolność i zrozumienie ludzkich autorów świętych Ksiąg. Ten Duch Święty sprawia, że Pismo Święte zawiera bezbłędnie wszystko, co Bóg chciał nam powiedzieć dla naszego zbawienia. W Biblii odnajdujemy skarb objawienia Bożego.

[ZT]42192[/ZT]

Zmartwychwstały Pan chciał dać apostołom i uczniom zrozumienie słowa Pisma Świętego. Cały bowiem starotestamentowy porządek zbawienia mówi o Chrystusie, On jest wypełnieniem proroczych obietnic. Tak więc w Jezusie Chrystusie czas osiągnął, swoją pełnię. Odkąd Syn Boży stał się człowiekiem, żył i działał wśród nas, obchodzimy „rok łaski Pana” i otrzymaliśmy „czas zbawienia”.

Dopiero po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa dla apostołów i uczniów stało się jasne, że taka była droga Mesjasza posłanego przez Boga: „aby cierpiał jego Mesjasz” (Dz 3, 18b). To sam Jezus udowadnia na podstawie Pisma Świętego uczniom z Emaus, a następnie całej reszcie apostołów i uczniów zgromadzonych w jednym miejscu, że to wszystko musiało się spełnić, „co było w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach”.

Niektóre rzeczy zrozumiesz dopiero, gdy spojrzysz wstecz! Znamy to także z naszego życia. Prawdziwe powiązania ujawniają się dopiero wtedy, gdy łańcuch wydarzeń dobiegnie końca i proces historyczny się w pewnym stopniu uspokoi. W tym przypadku zmartwychwstanie Jezusa stanowi punkt zwrotny całej historii; Wszystko zatem jawi się w nowym świetle i zyskuje sens. Smutek uczniów z powodu śmierci Jezusa zamienia się w radość, gdy spotykają Go, Chrystusa zmartwychwstałego, a nawet mogą Go dotknąć; tak, nawet jada z nimi. To naprawdę On, On żyje; Nie pojawia się im duch, ale prawdziwe spotykają się z Panem, który przychodzi pośród nich i daje im pokój.

Wyznając zatem realność spotkań apostołów i uczniów ze Zmartwychwstałym, wyrażamy jednocześnie wiarę, czyli niezachwiane przekonanie i ufność w Bogu, że On także dopełni swoją mocą nasze życie, jeśli będziemy współpracować z Nim, pozostając w relacji miłości.

[ZT]42187[/ZT]