Wielbi dusza moja Pana - komentarz do Ewangelii na Uroczystość Wniebowzięcia NMP

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 1, 39 - 56):

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

Wtedy rzekła Maryja:«Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia,gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte.Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją.Okazał moc swego ramienia,rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».

Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Komentarz do Ewangelii:

Radość napełnia dziś niebo i ziemię, bo Najświętsza Maryja Panna została wzięta do chwały Najwyższego. Jej życie jest w pełni związane z Bogiem. Duszą i ciałem może chwalić i wielbić Pana w błogiej wspólnocie ze wszystkimi aniołami i świętymi na wieki!

Dziś, w tę wielką uroczystość, nasze duchowe spojrzenie kieruje się ku Niebu. Mamy na myśli Boże niebo - nie fizyczne miejsce wysoko ponad chmurami, ale wieczne Królestwo miłości i szczęścia, Które Bóg dla nas przygotował. Dobrą nowiną dzisiejszego dnia jest to, że są już ludzie, którzy osiągnęli ten wieczny cel życia. Wyprzedzili nas i mogą cieszyć się niekończącą się, błogosławioną komunią z Bogiem i między sobą. Dotyczy to w sposób wyjątkowy Maryi, matki Wcielonego Syna Bożego. Ta, Która była kochającą Matką na ziemi dla swojego syna Jezusa, została po zakończonym życiu tutaj na ziemi wzięta przez Boga z ciałem i duszą do chwały Nieba. Tak głosi nasza wiara katolicka.

Oto treść tajemnicy dzisiejszej Uroczystości.Jezus Chrystus zmartwychwstał trzeciego dnia i po 40 dniach wstąpił do Nieba. Jako prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg mógł tego dokonać o własnych siłach. Najświętsza Maryja Panna, Matka Jezusa, została uwielbiona na ciele i duszy, nie dzięki własnym zdolnościom, ale dzięki mocy swego Syna, i została wzięta do nieba dzięki łasce Bożej.Czego może nas nauczyć wierzące spojrzenie na Maryję, Dziewicę i Matkę Bożą? Jest chwalona jako błogosławiona nie ze względu na jej piękno fizyczne, które niewątpliwie przewyższa wszystkie inne kobiety, ani tylko ze względu na biologiczne macierzyństwo, które łączy ją z Synem Jezusem, ale przede wszystkim ze względu na wiarę i miłość, którymi w całej pełni odpowiedziała na łaskę, która została Jej udzielona. Bóg Ją wybrał i chronił przed wszelkim grzechem. Powołał Ją, aby została Matką Jego wcielonego Syna, Jezusa Chrystusa i otoczyła opieką Dzieciątko Jezus w jedności ze swoim dziewiczym mężem, świętym Józefem.

Maryja został darowana przez Boga jako duchowa Matka wszystkich ludzi. Reprezentuje Kościół w jego archetypie jako Matkę i Oblubienicę oraz realizuje idealny obraz Kobiety, w którym każdy może dostrzec swój wzór do naśladowania.Poprzez Wniebowzięcie i uwielbienie Maryi z ciałem i duszą, Bóg pokazał, że chce zbawić całego człowieka. Bo wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre i przeznaczone do doskonałości. W ten sposób dopełnienie życia Maryi napełnia nas nadzieją i ufnością, ponieważ w Niej ukazuje nam się chwała, do której wszyscy jesteśmy powołani.

Tak więc realizm wiary sięga bardzo daleko: nasze śmiertelne ciało zmartwychwstanie, a w Maryi już dokonał się ten cud! Jej ciało nie musiało ulec zepsuciu, ale zostało przez Boga wywyższone. Maryja zasiada z Bogiem na tronie w niebie w swoim wyjątkowym pięknie i chwale.To, co Bóg uczynił dla Maryi, odnosi się do nas wszystkich, ponieważ Maryja jest archetypem każdego chrześcijanina, a zwłaszcza powołania i duchowości kobiety.

W Maryi także ciało kobiety otrzymuje szacunek i cześć, na jakie zasługuje. Tu piękność, majestat i wdzięk wyrażają się w najwyższej formie, udoskonalone przez promień Bożej chwały. Musimy patrzeć na Maryję, jeśli chcemy na nowo odkryć obraz kobiety. Ona jest archetypem kobiety jako dziewicy, oblubienicy i matki!Powierzmy się więc całkowicie wstawiennictwu Najświętszej Maryi Panny, Matki Bożej! Dzisiejsza uroczystość zaprasza nas do uwielbienia Boga za całą wielkość i piękno, jakie dał Maryi.

„Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawicielu” - śpiewamy w Magnificat. Bóg pewnego dnia wskrzesi również nasze śmiertelne ciało. Obyśmy umierali w pokoju z Bogiem, mając nadzieję zmartwychwstania do życia, a nie zmartwychwstania na sąd! Wtedy i my osiągniemy doskonałość w chwale naszych ciał. Będziemy mogli spotkać zmartwychwstałego Pana Jezusa Chrystusa i Jego Matkę Dziewicę Maryję uwielbioną w niebie. Wtedy ludzkie ciało wreszcie będzie miało swoje prawa, kiedy będzie nam wolno chwalić i wysławiać Boga ciałem i duszą na wieki.