Tęsknota odkupienia. Komentarz ks. Sławomira Korony na I niedzielę Adwentu (VIDEO)

Słowa Ewangelii wg. św. Mateusza (Mt 24,37 - 44):
Jezus powiedział do swoich uczniów: ”Jak było za dni Noego, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty, drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie wzięta, druga zostawiona. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.

Komentarz do Ewangelii:
W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczyna się nowy rok kościelny. Jak wiadomo, kalendarz kościelny nie jest tożsamy z podziałem roku cywilnego. Powód tego jest łatwy do zrozumienia: Adwent i Boże Narodzenie tworzą jedność, a wraz z narodzinami Syna Bożego z Maryi Dziewicy dany jest nam początek zbawienia.

Jednocześnie rozpoczyna się nowy rok w lekturze Ewangelii. Oznacza to, że w tym roku kościelnym pochylamy się głównie nad Ewangelią według św. Mateusza. Jej autor, według tradycji kościelnej był z zawodu celnikiem. Został wezwany przez Jezusa do pójścia za Nim. Jego Ewangelia skierowana jest szczególnie do chrześcijan wyznania mojżeszowego, którym pragnie poprzez liczne świadectwa Starego Testamentu pokazać, że obietnice Mesjasza spełniły się w narodzinach, życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jego Ewangelia ma wymiar globalny i misyjny: skierowana jest do wierzących z całego świata.

Cztery Ewangelie są szczególnie święte dla Kościoła. Znajdujemy w nich autentyczne świadectwa życia Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wyrażona w Nich wiara otwiera niezakłócony dostęp do osoby naszego Odkupiciela. Wiara nie zaślepia, ale pozwala widzieć. To Duch Święty oświecił i prowadził redaktorów Pisma Świętego, abyśmy my mogli prawdziwie przyjąć ich pisma jako „Słowo Boga żywego”.

Kiedy dzisiaj zapalimy pierwszą świecę na wieńcu adwentowym, rozpoczniemy szczególny czas przygotowania na przyjście Pana, Którego obecność czcimy w Boże Narodzenie. Wyraża on radość i pełne nadziei oczekiwanie. Cały świat patrzy na Pana. Idziemy na spotkanie z Chrystusem Odkupicielem. Dotyczy to nie tylko przeszłości, ale całej naszej przyszłoś.2000 lat temu, kto spodziewał się tego Dziecka, Które miało narodzić się z Dziewicy Maryi? Tęsknota za odkupieniem i zbawieniem istniała od zawsze, ale tylko wśród ludu Starego Przymierza ludzie byli, poprzez objawienie, w sposób szczególny przygotowani na Odkupiciela. Oczywiście miał przyjść nie tylko do zagubionych owiec z domu Izraela, ale do szukających Go ludzi ze wszystkich narodów.

Ewangelia dzisiejsza wzywa nas do czujności. Bo nie znamy godziny przyjścia Pana. Czy mamy wiarę, że Bóg pobłogosławi nasze życie? Ponieważ Bóg nas kocha, mimo wszelkich trudności możemy powiedzieć: „Żyjemy w najlepszym dla nas czasie”.

Pod koniec dni - tak mówi Księga Izajasza - wszystkie narody przyjdą do domu Pana i oddadzą Mu pokłon. To niebiańskie Jeruzalem, którego oczekujemy i ku któremu zmierzamy. Tam też dla nas przygotowane jest wieczne mieszkanie. Idźmy więc drogą tego życia w radości. Nawet jeśli kroki prowadzą przez jakąś ciemność, świeci dla nas światło nadziei: Pan nas powołał, towarzyszy nam iw końcu zabiera nas do swojego Królestwa Niebieskiego.

Patrzmy na towarzyszkę Adwentu, Najświętszą Maryję Pannę. Pozwolono Jej nosić Jezusa pod sercem jako nienarodzone dziecko przez dziewięć miesięcy. Maryja jest Matką życia i miłości. Zechciejmy oddać się Jej pod ich opiekę i parasol, powierzając także wszystkich ludzi, z którymi jesteśmy związani.