Błogosławieństwo narzeczonych przez rodziców

I. Boże, Dobry nasz Ojcze pobłogosław te nasze dzieci, które złączyłeś w miłości. Niech będą dla świata obrazem miłości Chrystusa i Kościoła. Pozwól im razem dożyć szczęśliwej starości i obdarz potomstwem, a błogosławieństwo Twoje Boże Ojcze, Synu Boży i Duchu Święty niech im towarzyszy i pozostanie z nimi na zawsze. Amen. II. Kochana córko, przez wiele lat mieszkałaś z nami. Dzisiaj staniesz u boku swego męża. Przejmiesz troski o Wasz dom, o Wasze dzieci. Bardzo pragniemy byś była szczęśliwą żoną i matką, a także wsparciem dla swego męża. Kochane dzieci, budujcie swe życie na mocnym fundamencie, na wspólnej wzajemnej miłości, wierności Bogu i jego przykazaniom. Polecamy Was Maryi - Matce Pięknej Miłości i z serca Was błogosławimy na nową drogę życia. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen

III. „Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu” (KPK, kan. 1055,1). Amen

IV. Małżeństwo jako sakrament powstaje poprzez zawarcie umowy małżeńskiej, czyli przez nieodwołalną zgodę obojga małżonków, w której oddają się oni sobie i przyjmują wzajemnie. Całkowitej wierności małżonków, a także nierozerwalności węzła małżeńskiego, wymaga zarówno szczególna wspólnota mężczyzny i kobiety, jak również dobro dzieci. Pamiętajcie o tym. Niech wam Dobry Bóg błogosławi. Amen

V. Patrząc z punktu psychologicznego można stwierdzić, że za krótkie jest życie, aby mogła w pełni rozwinąć się i dojrzeć miłość między małżonkami. I to również ten właśnie proces dojrzewania miłości małżeńskiej i wzajemnej służby domaga się nierozerwalności małżeństwa. Małżeństwo więc trwa i zachowuje swoją wartość oraz nierozerwalność nawet wtedy, gdy czasami brakuje tak bardzo upragnionego potomstwa (por. KDK. 50). Amen

VI. Sakrament małżeństwa zawierany jest podczas liturgii Mszy świętej, „ze względu na związek wszystkich sakramentów z Misterium Paschalnym Chrystusa” (KL, 61). W ofierze na krzyżu, która uobecniana jest w Eucharystii, „Chrystus na zawsze zjednoczył się z Kościołem, swoją umiłowaną Oblubienicą, za którą wydał samego siebie. Słuszne jest zatem, abyście przypieczętowali swoją zgodna wzajemne oddanie się sobie przez dar własnego życia, jednocząc się z Chrystusa. Niech On was zawsze błogosławi, będzie z Wami w chwilach radości i smutku, niech was obdarzy potomstwem, a u gdy odejdziecie z tego świata przyjmie was do siebie. Amen

VII. Niech Was Pan broni i strzeże. Niech Pan rozpromieni nad wami swoje oblicze i niech wam błogosławi. Amen.

VIII. Bóg Wzór i Dawca miłości, Gwarant pokojsku i Obietnica szczęścia, niech Was wpiera na drogach życia. A Wy zawsze miejsce w sercu i umyśle zawołanie Ewangelisty: „kto nie miłuje nie zna Boga, bo Bóg jest Miłością”. Amen