Modlitwa – serce wzniesione ku Bogu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza (Łk 11, 1 - 13):

Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów».

A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo! Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».

Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje.

I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».

Komentarz do Ewangelii:

Nasze życie jako wierzących chrześcijan trwa lub upada w zależności jakie miejsce zajmuje w nim modlitwa. Tylko ci, którzy naprawdę się modlą, mogą pielęgnować i utrzymywać żywą relację z Bogiem. Modlitwa bowiem oznacza wznoszenie serca ku Bogu. Nie może być jedynie pustym słowem.

Co jest niezbędne, aby utrzymać kontakt z ludźmi, których znamy, cenimy i kochamy? Wymaga to komunikacji, wymiany myśli, poglądów i rozmowy. Odbywa się to albo poprzez bezpośredni kontakt z daną osobą, albo za pomocą określonych środków komunikacji na duże odległości – pomyślmy o listach, telefonach i elektronicznych środkach komunikacji.

Jeśli naprawdę wierzymy w Boga i postrzegamy Go jako centrum naszego życia, to naturalne, że szukamy z Nim kontaktu poprzez modlitwę. Nie widzimy Boga, ale wierzymy w Niego, a On nas zna i słyszy! Tylko On zna wiarę i miłość w naszych sercach.

Mając to na uwadze, rozważmy dzisiejszą niedzielną Ewangelię! Jezus Chrystus wzywa nas do ufnej modlitwy do naszego Ojca w niebie. Wieczny i nieskończony Bóg słyszy nas i odpowiada. Nie jest On po prostu dalekim Bogiem, Który nie chce mieć z nami nic wspólnego; jest blisko nas w każdej sytuacji naszego życia. Nic nie jest przed Nim ukryte. We wszystkim pragnie naszego dobra i kieruje biegiem czasu i spraw.

Kiedy wołanie człowieka do Boga zanosi się w modlitwie, głos wierzącego serca nie pozostaje niesłyszalny. Nasze uwielbienie, dziękczynienie, uwielbienie Boga, prośby i błagania, każdy akt oddania w wierze, nadziei i miłości nie pozostaje niesłyszalny w rozległym wszechświecie, lecz dociera do miłości Boga, Który zwrócił się do nas w Duchu Świętym przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa.

[REAKCJA_LAPKI]54926[/REAKCJA_LAPKI]

Kiedy ludzie się modlą, nie dzieje się to w jedną stronę, jakbyśmy po prostu formułowali nasze prośby i nie mieli nikogo po drugiej stronie, kto by nas wysłuchał. Jesteśmy zawsze obecni wobec wszechwiedzącego Boga, Który kocha nas jak swoje dzieci. Jeszcze zanim Go o coś poprosimy, On wie, czego potrzebujemy. Chce, abyśmy otworzyli przed Nim nasze serca i całkowicie Mu je powierzyli!

Nasza chrześcijańska modlitwa nie jest też taka, że zależy przede wszystkim od człowieka. To nie my tworzymy początek; Bóg już dawno temu uczynił początek, pochylając się ku nam z miłością i przemawiając do nas. Za pośrednictwem proroków Starego Testamentu przygotował ludzkość na przyjście swojego Syna. We wcieleniu Jezusa Chrystusa odwieczne Słowo Boże stało się Ciałem i przekazało nam wszystko, co usłyszało od Ojca.

Jezus wzywa nas, abyśmy modlili się do naszego Ojca niebieskiego z ufnością i nie ustawali w modlitwie. Bóg z pewnością nas wysłucha, ponieważ wie, co jest dla nas dobre. Żadna modlitwa nie jest daremna, jeśli jest odmawiana z wiarą i zaufaniem. Jest to tym bardziej prawdziwe, jeśli nie myślimy tylko o sobie, ale modlimy się także za innych. Modlitwa Pańska obejmuje potrzeby całego świata: nie jest modlitwą za egoistów, ale modlimy się do Boga, „naszego” Ojca. Czyż nie jest słuszne i właściwe, abyśmy starali się odkupić naszym życiem to, o co prosimy i co otrzymujemy? Jeśli sami otrzymujemy tak wiele dobrych darów od Boga, to jest to wezwanie i obowiązek, aby dzielić się z innymi i być dla siebie nawzajem. Tylko wtedy otrzymamy zbawienie w obfitości.

Nasza wiara nie jest religią smutku, strachu czy śmierci, lecz życia i radości. Jeśli nazywamy te negatywne rzeczy, to tylko po to, abyśmy wiedzieli: Bóg nas od nich odkupił, bo Jezus jest silniejszy niż wszelkie złe moce grzechu, śmierci i diabła. Kto patrzy na Bożą miłość i ufa Mu, może prawdziwie się radować. Nic nie może nas oddzielić od tej miłości. Pozostańmy więc zawsze wierni Bogu jak Maryja i święci! Bo On również jest wiernym Bogiem, Który poprowadzi nas do życia wiecznego.