Nieogarniona tajemnica Miłości - komentarz do Ewangelii

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 16, 12 - 15):

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

[ZT]53741[/ZT]

Komentarz do Ewangelii:

Tydzień po Pięćdziesiątnicy, Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, Kościół obchodzi Niedzielę Trójcy Świętej. Pragnie wyznać, że nie tylko jedna Osoba Boska jest w centrum czci, ale cała Trójca Święta jest czczona i wychwalana! Wraz z Niedzielą Trójcy Świętej centralna tajemnica naszej wiary ponownie staje się bardziej widoczna w naszej chrześcijańskiej świadomości. Jest to wyznanie Boga, Jednego i jednocześnie Trójjedynego. Wierzymy w jednego Boga w Trzech Osobach: Boga Ojca, Boga Syna i Boga Ducha Świętego.

Ustalmy jedną rzecz, na samym początku naszej wspólnej refleksji: Bóg jest niepojęty; jest i pozostaje tajemnicą! Ludzki umysł nie jest w stanie Go zgłębić ani zrozumieć. Mówi się, że gdy św. Augustyn rozważał kiedyś tajemnicę wiary w Trójcę, spotkał dziecko próbujące opróżnić morze sitem. Augustyn zwrócił uwagę dziecku na niemożność tego przedsięwzięcia, na co dziecko odpowiedziało: „W podobny sposób ty próbujesz zgłębić niepojętość Boga”.

Tutaj Bóg wychodzi nam naprzeciw: ten Bóg, którego ludzki umysł jest w stanie dostrzec, na którego istnienie i działanie jest wiele wskazówek, ale który mimo to wymyka się ludzkiemu pojmowaniu i którego nie można „schwytać” za pomocą „formuły świata” ani eksperymentów naukowych. Stajemy w obliczu tajemnicy Nieosiągalnego; człowiek nie ma tu dostępu; wręcz przeciwnie, musi pozwolić Bogu całkowicie pozbyć się siebie w miłości, jeśli naprawdę chce się z Nim spotkać. Dlatego wszelkie próby magii, okultyzmu, ezoteryki, New Age i podobnych gnostycznych ideologii i systemów zawodzą; nie trafiają w boskość, ponieważ tutaj sam człowiek próbuje zająć miejsce Boga. Każdy, kto chce być „jak Bóg” własną siłą i w rywalizacji z Bogiem, gwałtownie pogrąża się w otchłań i to, co nieludzkie. Straszne konsekwencje takiego myślenia i podejmowania decyzji są nam dobrze znane, nawet z niedawnej historii (komunizm, narodowy socjalizm itp.).

Bóg pozwala nam poznać siebie poprzez swoje stworzenie, w którym rozpoznajemy ślady jego miłości i wszechmocy. Objawił się nam w szczególny sposób w Starym i Nowym Przymierzu. Przede wszystkim to Druga Osoba Boska, odwieczne Słowo Boże, Jednorodzony Syn Boży, Który przekazał się nam: Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. Z miłości wieczne Słowo Boże przyjęło ludzką naturę. Jezus Chrystus żył i pracował wśród nas jako istota ludzka, umarł i zmartwychwstał. Jest prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem i objawił nam wiecznego Ojca. On sam powiedział kiedyś: „Kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał” (J 12,45). I: „Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10,30). W ten sam sposób Pan Jezus Chrystus objawił nam dzieło Ducha Świętego, którego posłał nam od Ojca, gdy wstąpił do nieba. Wierzymy w Boga Trójjedynego, w Boga Jedynego w Trzech Osobach Boskich, i wyznajemy Go!

Jedyny Bóg, w Którego wierzymy jako chrześcijanie, nie jest samotny, ale w jednej Boskości mieszkają Trzy Boskie Osoby: Ojciec, Syn i Duch Święty. Te trzy są jednym w nieskończonej miłości. Sam Bóg - z radością wyznajemy - jest Bogiem miłości, rzeczywiście „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16). Bóg nas nie zawiedzie, bo jest miłością. Przez wiarę otwiera nam bramy nieba. Kiedy Duch Święty, Duch miłości, dotyka i chwyta nasze serca, wtedy możemy, jakby, wyczuć Boga. Jest bardzo blisko nas i objawia się nam jako Bóg „o ludzkiej twarzy”.

Dzisiejsze święto jest dniem radości z bliskości Boga do nas, ludzi. Bóg objawia się nam jako początek i cel naszego życia. Wieczny Bóg nie jest samotny, ale jako Jedyny Bóg, wspólnota miłości, do której zaprasza nas przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa, w Duchu Świętym.

Prosimy Najświętszą Maryję Pannę o Jej wstawiennictwo: Ona była i jest w wyjątkowej relacji z Trójjedynym Bogiem. Ona poczęła Syna Bożego w Duchu Świętym z Ojca Przedwiecznego i została dopuszczona, aby być Jego ludzką matką. Maryja pokazuje nam drogę do tajemnicy miłości Bożej!