W dzień świętego Szczepana wierni rzucają owsem w kapłana (VIDEO)

• Drugiego dnia Bożego Narodzenia, czyli 26 grudnia, w wielu polskich parafiach odbywa się niezwykła ceremonia - święcenie owsa.

• Ta ludowa tradycja, kultywowana m.in. w parafii w Soli czy Goraju, ma nie tylko religijne, ale i symboliczne znaczenie. Uroczystość ta jest głęboko zakorzeniona w polskiej kulturze, a jej korzenie sięgają Dziejów Apostolskich.

Święcenie owsa – dlaczego jest tak ważne?

Ceremonia święcenia owsa podczas mszy ma za zadanie upamiętnienie męczeństwa św. Szczepana, pierwszego męczennika chrześcijańskiego. W tym dniu wierni wspominają jego męczeńską śmierć, która została opisana w Dziejach Apostolskich. Wiele osób wierzy, że poświęcony owies ma przynieść błogosławieństwo i urodzaj w nadchodzącym roku.

Tradycja rzucania owsa

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów tej tradycji jest zwyczaj rzucania owsem w kapłana oraz wśród wiernych. Zazwyczaj owies jest obsypywany zarówno duchownych, jak i siebie nawzajem. - Przez ten zwyczaj "kamienujemy" nasze grzechy, by upodobnić się do nieskazitelności św. Szczepana - wyjaśnia ks. Krzysztof Jankowski, proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Soli.

Owies, symbolizujący życie i urodzaj, ma na celu nie tylko upamiętnienie męczeństwa, ale również przypomnienie o konieczności pokuty i dążeniu do duchowego oczyszczenia.

Wspólnota i tradycja

Święcenie owsa jest nie tylko praktyką religijną, ale również okazją do zacieśnienia więzi w lokalnej społeczności. Wierni gromadzą się w kościołach, by wspólnie przeżywać te unikalne chwile.

Atmosfera radości i wspólnoty sprawia, że tradycja ta jest przekazywana z pokolenia na pokolenie, a każda msza staje się ważnym wydarzeniem w życiu parafii.