Otwarcie na Miłość Boga

Słowa Ewangelii według Świętego Marka (Mk 7, 31 - 37):

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.

Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.

Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Komentarz do Ewangelii:

Co nas czeka? Czego my oczekujemy, na co liczymy? Jaka jest nasza przyszłość? Kto o tym nie myśli! Ale te pytania, które na pierwszy rzut oka wydają się bardzo przyziemne, można zrozumieć także głębiej. I jako chrześcijanie powinniśmy to zrobić! Szukajmy więc odpowiedzi na nasze pytania w wierze!

Jezus Chrystus daje nam odpowiedź na nasze pragnienia i pytania; On jest celem naszych poszukiwań. U Niego nie tylko znajdujemy ogólne zapewnienie, że nic nam się nie stanie, ale On mówi do nas: „cokolwiek się stanie, Bóg chce dla nas dobrze”!

Jezus dokonuje cudu uzdrowienia tego głuchoniemego człowieka. Czyni to za pomocą znaku: dotyka palcami uszu mężczyzny, zwilża mu język śliną i patrząc w niebo wypowiada słowa: „Effata! – Otwórz się!” Natychmiast rozluźnia mu się język: może mówić i otwierają się uszy: słyszy. Jak wdzięczny musiał być ten człowiek, gdy nagle otworzył się przed nim zupełnie nowy świat!Ten cud wskazuje na coś jeszcze większego: Jezus Chrystus przynosi nam wieść o miłości Boga Ojca w Duchu Świętym. Daje nam dostęp do Królestwa Niebieskiego, do którego możemy wejść przez wiarę. W ten sposób otwiera się przed nami nowy wymiar rzeczywistości. Dzięki zbawczej mocy Boga i my stajemy się ze ślepych widzącymi, z niemych zdolnymi do mówienia. Wiara otwiera oczy naszych serc na Bożą moc, mądrość i dobroć. Jesteśmy napędzani i uzdolnieni przez Ducha Świętego do wyznawania i głoszenia Dobrej Nowiny o Bożej miłości do ludzi.

Wiara, która daje nam tę nadzieję, naprawdę otwiera oczy naszych serc i motywuje do działania. Staje się to jasne w lekturze Listu Jakuba. Chodzi o braterską i siostrzaną akceptację wszystkich bliźnich, zwłaszcza tych, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa. Nasza wiara kieruje się szacunkiem wobec każdego, ponieważ Jezus Chrystus umarł zarówno za biednych, jak i za bogatych. Ci, którzy mają więcej, powinni stworzyć równowagę z tymi, którzy mają mniej. Jeśli wierzą w Boga, ubodzy otrzymują nawet szczególną obietnicę: mogą stać się dziedzicami Królestwa, które Bóg obiecał tym, którzy Go miłują (por. Jk 2, 5).

Czasami słyszymy sprzeciw ze strony niewierzących: Chciałbym wierzyć w Jezusa Chrystusa, ale tak naprawdę nie wyzwolił świata od zła. Każdego dnia doświadczam wielu trudności i nieszczęść, spotykamy grzech i śmierć. Co powinniśmy na to powiedzieć? Prawdziwą odpowiedź jest możliwa tylko dla tych, którzy naprawdę całym sercem wierzą w zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. To nie cierpienie i śmierć mają ostatnie słowo, ale życie i wieczna doskonałość z Bogiem. Królestwo Boże jest już wśród nas obecne, ukryte, ale jednak realne. Każdy, kto z wiarą przyjmuje miłość Boga i powierza Mu swoje życie, doświadczy Jego potężnej pomocy, także w życiu osobistym!

Uzdrowienie tego głuchoniemego oznacza, że może on ponownie uczestniczyć w życiu społecznym oraz tworzyć więzi rodzinne i przyjacielskie. Przede wszystkim jednak jego relacja z Bogiem została odnowiona dzięki dostępowi do źródeł miłości i życia, które otworzył przed nim Jezus. Cuda i potężne czyny Jezusa są znakiem bliskości Królestwa Bożego! Pewnego dnia Bóg wszystko dopełni; W królestwie Niebieskim nie ma już smutku ani bólu, żadnych ograniczeń spowodowanych cierpieniem i niepełnosprawnością, ale to naprawdę obowiązuje: Bóg zrobił wszystko dobrze!Najważniejszą i ostatecznie decydującą rzeczą w życiu nie jest to, czy ktoś potrafi dobrze słyszeć, widzieć i mówić swoimi zmysłami, ale czy z wiarą przyjmuje słowo Boże i wydaje owoce w miłości.

Możemy więc i chcemy wielbić Pana Boga za Jego niezmierzoną dobroć, którą nam okazuje i którą daje nam każdego dnia! On troszczy się o nas z miłością; musimy mu po prostu zaufać! Niech Najświętsza Maryja Panna towarzyszy nam z nieba swoim wstawiennictwem!