Święty Benedykt to jeden z ojców Kościoła, o którym nie zachowało się wiele pisanych świadectw. Informacje o sylwetce świętego można jednak zaczerpnąć dzięki napisanej przez niego Regule. Co więcej, o jego życiu możemy się dowiedzieć również z Żywota, które wyszło spod pióra świętego Grzegorza I Wielkiego. Wspomniane źródła dowodzą, że życie Benedykta z Nursji przepełnione było świętością. Dowiedz się więcej, kim był święty Benedykt i co mu zawdzięczamy.
Święty Benedykt przyszedł na świat w 480 roku w Nursji. Mężczyzna pochodził ze szlacheckiej rodziny, która umożliwiła mu podjęcie studiów w Rzymie – kiedy osiągnął on odpowiedni wiek, rozpoczął naukę. Pojawiło się u niego jednak pragnienie przerwania studiów, co spowodowane było dostrzeżeniem moralnego zepsucia ludzi. Z tego powodu chciał on oddać całe swe życie modlitwie, poświęcając się ascetyzmowi. Wtedy święty Benedykt rozpoczął pustelniczy żywot u boku starszego mnicha.
Po kilku latach mężczyzna został poproszony o zostanie przełożonym mnichów z klasztoru Vicavaro. Święty Benedykt zgodził się, jednak współpraca nie przebiegała pomyślnie – po pewnym czasie u niektórych mnichów pojawił się sprzeciw, który doprowadził do wykształcenia się buntu i konieczności odejścia świętego. Nie opuścił on jednak klasztoru sam, gdyż towarzyszyła mu w tym grupa wiernych uczniów.
Po opuszczeniu klasztoru Vicavaro święty Benedykt postanowił założyć klasztor na Monte Cassino, gdzie wcześniej stała pogańska świątynia. Wtedy też mężczyzna opracował model mniszej wspólnoty: wiązał się on ze ślubami posłuszeństwa, stałości oraz zachowania monastycznych obyczajów. Te potrójne śluby stanowiły szkołę służby Bogu, w której nie narzucano nakazów o surowym charakterze.
W klasztorze łączono szacunek do bliźniego z dyscypliną. Dużą wagę przywiązywano do pracy – zarówno ręcznej i fizycznej, jak i umysłowej. Mnisi spędzali swe dni na kilkugodzinnym czytaniu Pisma Świętego oraz innych religijnych pism. Codziennie przepisywano również książki, co pozwoliło na uratowanie niezliczonej ilości dzieł starożytnej kultury.
Święty Benedykt z Nursji zmarł 21 marca 547 roku – uprzednio przyjął Eucharystię. Odszedł on w towarzystwie swych uczniów, będąc podtrzymywanym przez mnichów. Został pochowany we wspólnym grobie wraz ze swą siostrą bliźniaczką Scholastyką.
Krzyż świętego Benedykta prezentuje symbole oraz napisy nawiązujące do życia mężczyzny – zwykle przybiera on formę medalika, jednak można wyróżnić również wyroby pod postacią medalionu o większych rozmiarach. Krzyż ten niesie ze sobą błogosławieństwa, zapewniając wiernym ochronę. Przypomina im przy tym, żeby żyli owocami swojego chrztu. Krzyż Benedyktyński stanowi przy tym wyraz wyrastającej z wiary pobożności.
W 1742 roku papież Benedykt XIV zatwierdził Krzyż Świętego Benedykta do czczenia. Obecnie znajduje się on zarówno w wielu klasztorach, jak i domach wiernych. Odkryj wykonane przez rzemieślników krzyże stworzone z dbałością o detale: https://www.holyart.pl/artykuly-religijne/krucyfiksy/krzyze-swietego-benedykta.
Wśród największych dokonań świętego Benedykta z Nursji wymienia się założenie Zakonu Świętego Benedykta na wzgórzu Monte Cassino zlokalizowanym we Włoszech – to najstarszy zakon mniszy w Europie. W tym opactwie utrwalono ideę monastycznego życia, która wywarła istotny wpływ na wiele zakonnych instytucji: celestynów, cystersów czy norbertanów.
Należy także wspomnieć, że święty Benedykt nazywany jest organizatorem życia zakonnego. Jego wskazówki ukazały ludziom, że najważniejszą rolę w życiu odgrywa modlitwa, a także praca w pokoju oraz radości. Mężczyzna podkreślał przy tym, że nie należy pozwolić się pochłonąć przez obowiązki.
W 1964 roku papież Paweł VI wyróżnił świętego Benedykta tytułem patrona Europy – było to uzasadnione jego licznymi zasługami i podkreślało rolę jego reguł w cywilizowaniu Europy, łącząc tradycje Zachodu oraz Wschodu. Oprócz tego, święty Benedykt z Nursji jest patronem wielu zakonów, górników, nauczycieli i uczniów, inżynierów, osób pracujących, a także włoskich speleologów i architektów. Mężczyzna jest otoczony czcią jako orędownik osób otrutych oraz umierających.
Świętemu Benedyktowi zawdzięczamy podniesienie poziomu życia religijnego, rozwój uprawy roli czy sztuki. Jego postawa zachęcała do łączenia modlitwy z pracą, przy jednoczesnym pamiętaniu o ludzkich potrzebach. Wyznawane przez niego zasady zdecydowanie wykraczały poza ramy czasowe, dlatego do dziś jest on inspiracją do rozwoju prawdziwego dobra.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz