Jak nakazuje tradycja wieczerzę wigilijną rozpoczęliśmy od modlitwy i wysłuchania przeczytanego przez księdza dziekana Władysława Trubickiego fragmentu Ewangelii odnoszącego się do narodzin Jezusa Chrystusa, po czym chór parafialny z Turobina zaintonował jedną z najpiękniejszych polskich kolęd „Bóg się rodzi”.

Po wspólnym zaśpiewaniu kolędy uczestnicy wieczerzy wzięli w swoje dłonie opłatek – symbol miłości i pojednania i zaczęli składać sobie życzenia świąteczne. Przez kilkanaście minut, na tle melodii kolęd i pastorałek słychać było szeptane ze wzruszeniem słowa świadczące o wzajemnej życzliwości i radości ze spotkania. Czego sobie życzyliśmy? Przede wszystkim zdrowia, pokoju w kraju i spokoju w naszych rodzinach, miłości, zapominania krzywd i wybaczania zła, umiejętności dzielenia się i bezinteresowności.

Przybyłych na spotkanie powitał Przewodniczący Rady Gminy Stanisław Górny, który w imieniu władz Gminy Turobin złożył wszystkim najserdeczniejsze życzenia świąteczne oraz podziękował wszystkim  tym, którzy w jakikolwiek sposób wsparli zorganizowanie Gminnej wieczerzy wigilijnej i Kolędowania pod chmurką.

Duchową ucztę zgotowali miejscowi artyści zrzeszeni w chórach, chórkach i kapelach. Jako pierwszy wystąpił chór parafialny z Turobina, który słowami kolędy Bracia patrzcie jeno snuł przed naszymi oczyma wizję gorejącego nieba, znaku nadejścia, że w Betlejem narodził się Zbawiciel. Chór zaśpiewał także kolędę W Dzień Bożego Narodzenia. Po występie chóru parafialnego na scenie pojawił się zespół śpiewaczy Koła Gospodyń Wiejskich z Rokitowa, który wykonał dwa utwory, Oj maluśki, maluśki i Mizerna, cicha, stajenka licha. Turobińskie „Iskierki” z Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w Turobinie z wielka werwą zaśpiewały My też Pastuszkowie oraz Kołysankę dla Jezusa i utwór zatytułowany Przychodzimy do stajenki. Szkołę podstawową z Czernięcina reprezentował muzyczny duet. Pierwszy z wykonanych przez dziewczynki utworów to Wigilia, natomiast drugi, to znana kilku pokoleniom świąteczna piosenka Czerwonych Gitar – Jest taki dzień. Tradycyjnie już uczniowie szkoły podstawowej z Gródek zaprezentowali przedstawienie teatralne. W tym roku dzieci wystawiły Dziewczynkę z zapałkami ale w nieco zmienionej wersji. Po występie zespołu z Gródek na scenie pojawili się uczniowie z Zespołu Szkół Ogólnokształcących i Zawodowych i Gimnazjum w Turobinie, którzy w atmosferę świąt wprowadzili nas słowami współczesnych utworów świątecznych. Pierwszy z nich jest zatytułowany Znak pokoju, natomiast drugi to Uciekali, uciekali, uciekali. Koncert kolęd zamknął występ działającej w bibliotece Kapeli Turobińskiej. Zespół skupiający trzy pokolenia mieszkańców gminy: dzieci, młodzież i dorosłych miał swój mały recital. Najmłodsi wykonawcy przy akompaniamencie i wsparciu starszych kolegów zaśpiewali znane wszystkim kolędy: Gdy śliczna panna, Przybieżeli do Betlejem oraz te nieco nowsze ale bardzo popularne, zwłaszcza wśród dzieci: Był pastuszek bosy, Hojka czy Skrzypi wóz. Starsi członkowie Kapeli zaśpiewali na ludową nutę Cztery lata zawszem pasoł oraz Najświętsza panienka, Jezusa Narodzonego, Północ już była.

Nasze gminne świętowanie obchodziło swój mały jubileusz – 5-lecie. Z jednej strony to niewiele, bo cóż znaczy 5 lat w porównaniu do jubileuszy związanych z tradycją Kościoła w Polsce, jubileuszami miejscowości, instytucji, ważnych wydarzeń narodowych i lokalnych. Niemniej tak liczne uczestnictwo mieszkańców gminy w spotkaniu dowodzi, że jest ono dla nas czymś wyjątkowym, szczególnym, że na stałe wpisało się w tworzoną przez nas tradycję wigilijnych spotkań. Nie było urodzinowego tortu ale były inne smakołyki – potrawy podane z dodatkiem świątecznej atmosfery, szczyptą świątecznej magii i dużą porcją tradycji. Smakiem i aromatem urzekł barszczyk czerwony z pasztecikami. Równie wysoką ocenę uzyskały kapusta z grochem i pierogi z kapustą i grzybami, a miłośnicy słodyczy zasmakowali w racuchach i kompocie z suszu.

Koncert kolęd i pastorałek tak naprawdę nie skończył się wraz z zakończeniem występu Kapeli Turobińskiej, gdyż swoje umiejętności wokalne i znajomość kolęd i świątecznych piosenek zaczęły prezentować dzieci przybyłe na spotkanie ze św. Mikołajem. Wizyta obradującego maluchy Mikołaja była ostatnim elementem Gminnej wieczerzy wigilijnej i Kolędowania pod chmurką. Maluchy z wielką niecierpliwością wyglądały przybycia dostojnego gościa. Przekonywały, że były najgrzeczniejszymi dziećmi na świecie i na pewno zasłużyły sobie na podarki. Czy tak rzeczywiście jest? Św. Mikołaj uwierzył. I też otrzymał prezent od maluchów – ich radośnie uśmiechnięte buzie. Jak każdego roku, tak i teraz Św. Mikołaj odwiedził w domach te dzieci, które ze względu na stan zdrowia lub z innych przyczyn losowych nie mogą wziąć udziału w spotkaniu w Turobinie.

/UG Turobin/