Rodzina – „tak” miłości Boga

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Łk 2, 41-52:

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Komentarz do Ewangelii:

Świętą wolą Boga i częścią Jego odwiecznego planu zbawienia człowieka było, aby wcielony Syn Boży wzrastał otoczony ochroną i w poczuci bezpieczeństwem rodziny ludzkiej. Dlatego też święty Józef został wybrany na wiernego oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, Matki Boga. Miał on przyjąć na siebie rolę ziemskiego ojca, wobec odwiecznego Syna Bożego, którego powierzono jego trosce od samego poczęcia.

Pragnąc dorastać w rodzinie ludzkiej, nasz Odkupiciel i Zbawiciel pokazał nam, jak niezastąpione i święte są małżeństwo i rodzina. Już na początku, w raju, Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę. Mają oni pomagać sobie nawzajem i wspierać się oraz współpracować, aby zapewnić sobie środki do życia i kształtować swoje dzieci.

Niedziela Świętej Rodziny jest wyznaniem, że Bóg mówi rodzinie „tak”. Pragnie, aby ludzie łączyli się ze sobą w miłości. Odpowiada to Jego planowi stworzenia i zbawienia, aby mężczyzna i kobieta składali sobie nawzajem przysięgę małżeńską i dawali życie dzieciom, które chcą wychowywać w duchu chrześcijańskim.

Kiedy Syn Boży stał się człowiekiem, wybrał Matkę, Która dała Mu życie fizyczne: świętą Dziewicę Maryję. Szukał człowieka, który będzie Go wspierał ojcowską miłością: św. Józefa. Syn Boży chciał stać się człowiekiem jedynie w otoczeniu rodziny. Wcielenie objawia się w najbardziej ostatecznym efekcie w tym, że Syn Boży całkowicie wszedł w rodzinę ludzką.

Miłość i jedność oraz wzajemna pomoc i współpraca charakteryzowały Świętą Rodzinę. Staje się to jasne od samego początku, kiedy Józef opiekował się Maryją i Dzieckiem i chronił Je przed atakami Heroda. Król chciał zabić małego Jezusa, więc Józef wraz z rodziną wyruszył do Egiptu, tak jak mu rozkazał anioł. Nie wrócił stamtąd aż do śmierci Heroda. W Nazarecie, swoim rodzinnym mieście, zamieszkał z Maryją, swoją żoną i Dzieciątkiem. Jezus dorastał i mieszkał ze swoją rodziną. Pracował w warsztacie ojca i był wprowadzany w życie przez rodziców. Widzimy tu pokorę i uniżenie Syna Bożego, Który jako człowiek nie cofnął się przed poddaniem się ziemskim rodzicom i posłuszeństwem im.

Jeśli sami mamy to szczęście, że wychowaliśmy się w dobrej rodzinie, chcemy dziękować za to Bogu. Jednocześnie modlimy się za wszystkich, którym nie zostało to dane w sposób, który byłby pożądany. Dzisiaj dobre małżeństwa i rodziny mają niezastąpione znaczenie. Od tego zależy przyszłość społeczeństwa, a nawet Kościoła.

W żadnej rodzinie nie powinno zabraknąć modlitwy. Wszystko zależy od Bożego błogosławieństwa, Jemu należy się codzienna pochwała i dziękczynienie, i do Niego kierujemy nasze prośby. Miłość i lojalność między małżonkami również mają trwałe znaczenie i wartość. Małżeństwo i rodzina, wraz z wieloma zadaniami, zmaganiami i zmartwieniami, mogą być przeżywane i zarządzane tylko wtedy, gdy małżonkowie będą trzymać się razem w głębokim związku serca i będą dla siebie nawzajem. Wtedy także dzieci doświadczają bezpieczeństwa, którego potrzebują, aby dobrze się rozwijać. Aktywność ogniska domowego i rozwój zawodowy mają wielką wartość także w życiu rodzinnym; Dziś szczególnie ważne jest, aby okazywać kobietom jako matkom uznanie, którego społeczeństwo czasami im odmawia.

W tym świątecznym dniu szczególnie polecamy wszystkie nasze rodziny wstawiennictwu Maryi i św. Józefa oraz troskliwej miłości Boskiego Dzieciątka w żłobie. Potrzebujemy dobrych rodzin, które są przepełnione radością Pana. To one budują Kościół i nasze społeczeństwo ich potrzebuje: liczne małżeństwa i rodziny, które w miłości mówią sobie „tak”, a zwłaszcza przyjmują w miłości dzieci.