Miłujemy czynem

Słowa Ewangelii według Świętego Jana (J 15, 9 - 17):

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Komentarz do Ewangelii:

Posiadamy jakieś doświadczenie, jak dobrze jest i jak ważne jest posiadanie dobrych i oddanych przyjaciół. Przyjaciele to ludzie, którzy nas rozumieją, którzy są przy nas, nawet gdy mamy kłopoty, przeżywamy trudności i potrzebujemy pomocy. Największą sprawą, jaką przyjaciel może zrobić dla drugiego człowieka, jest zaryzykowanie lub nawet oddanie za niego życia.

Jezus wskazuje także na ten ważny fakt ludzki i podstawowy podany w dzisiejszej Ewangelii. Mówi wręcz: „Nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. Nasze czasy wiele mówią o „miłości”, a mimo to jest dość konfliktów, nienawiści, wojen, zniszczeń i terroryzmu. Wszyscy czujemy, że nie możemy trzymać się słów, które często są bardzo dwuznaczne i oznaczają to dla jednej osoby, a tamto dla drugiej. Chodzi o to, co to znaczy, a Jezus Chrystus wyjaśnił nam to w wyjątkowy sposób.

Syn Boży wszedł do naszego świata poprzez swoje święte wcielenie. Żył wśród nas i swoim przykładem pokazał, jak powinniśmy miłować Boga i ludzi. Jego miłość do nas objawia się przede wszystkim w tym, że przyjął za nas śmierć na krzyżu, aby dać nam nowe życie z Bogiem. Chociaż przez grzech byliśmy wrogami Boga, On uczynił nas przyjaciółmi przez swoją śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie.

Kiedy Pan prosi nas, abyśmy trwali w Jego miłości, nie oznacza to nic więcej i nic mniej, jak tylko to, że powinniśmy Go naśladować, aby nauczyć się prawdziwie kochać. Miłość oznacza istnienie dla innych, miłość oznacza wstawanie w obronie bliźnich, miłość oznacza otwartość, akceptację, a nawet oddanie siebie. To wszystko pokazał nam sam Jezus!

Ale gdzie znajdziemy klucz do prawdziwej miłości? Jak możemy uzyskać do niej dostęp? Przede wszystkim właśnie dlatego, że sami otrzymujemy miłość. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby dziecko było naprawdę akceptowane i bezwarunkowo kochane przez rodziców. Jeśli mówi: „Kocham Cię tylko wtedy, gdy jesteś dobry lub dobrze się zachowujesz”, to jest to już miłość z warunkami i wtedy dziecku będzie trudno być naprawdę dobrym lub miłym, bo tego nie czuje i nie wie że jest już kochane i akceptowane bez względu na jego dobroć i życzliwość. Dobre rodziny są niezastąpione, ponieważ w miłości rodziców dzieci otrzymują refleksję i udział w miłości Bożej. Nie możemy zobaczyć Boga; ale zauważamy naszych bliźnich. Dziecko może rozwinąć pozytywną relację z Bogiem jako Ojcem tylko wtedy, gdy doświadczy miłości matki i ojca tu na ziemi .

Powinniśmy przekazywać dalej miłość, którą otrzymaliśmy od Boga (często za pośrednictwem ludzi, na przykład naszych rodziców). Tylko wtedy pozostaniemy w tej miłości!Spójrzmy – nie tylko teraz, w maju – na Najświętszą Dziewicę i Matkę Boga, Maryję! Bez zastrzeżeń otworzyła swoje serce na miłość Boga i przyjęła ją. Dzięki temu mogła bezinteresownie służyć bliźnim. Tylko poprzez modlitwę i przyjmowanie sakramentów możemy zyskać siłę, aby prawdziwie kochać naszych bliźnich. I odwrotnie, miłość jest sprawdzianem autentyczności naszej miłości do Boga. Kto nie miłuje bliźniego, którego widzi, nie może kochać Boga, którego nie widzi (por. 1 J 4, 20).

Miłość to słowo często nadużywane, ale jako przykazanie Pana jest wciąż najważniejszym zadaniem dla nas, chrześcijan!