W 2022 roku szara strefa wzrosła o niecały punkt procentowy i wyniosła ok. 12,8 proc. polskiego PKB. Praca na czarno odpowiada za dużą część tego zjawiska – zgodnie z danymi GUS liczba osób otrzymujących część lub całość wypłaty pod stołem wynosi od 500 do 700 tys. osób. Wielu Polaków jest lub było zatrudnionych bez umowy. Ale co zrobić, gdy szukamy nowego pracodawcy? Czy warto wpisać pracę na czarno do CV? Jak wpłynie to na proces rekrutacji?
Jak się okazuje, praca na czarno w CV to kontrowersyjny temat. Podczas gdy część ekspertów zauważa, że zamieszczając taką informację przyznajemy się do łamania prawa i wystawiamy sobie złe świadectwo, to inni podkreślają, że na obecnym rynku pracy liczy się każde doświadczenie, a forma zatrudnienia nie ma znaczenia. W praktyce prawda leży gdzieś pośrodku – umieszczenie pracy na czarno w CV wiąże się z pewnym ryzykiem, ale w większości przypadków okaże się to dobrą decyzją.
Najważniejszym argumentem przeciwko pracy na czarno w CV jest możliwość zniechęcenia rekruterów. Choć większość pracowników HR-u zdaje sobie sprawę z realiów panujących na polskim rynku pracy, to dla niektórych firm praca na czarno w życiorysie kandydata stanowi poważną wadę. W tym kontekście warto dokładnie przeczytać opis stanowiska przed złożeniem aplikacji. Niektórzy pracodawcy (szczególnie instytucje państwowe i samorządowe, ale też wielkie korporacje) wymagają świadectwa pracy oraz innych dokumentów będących potwierdzeniem stażu pracy. Jeśli ich nie dostarczymy, to zgłoszenie zostanie odrzucone, a my tylko stracimy cenny czas.
W przypadku pracy na czarno zdobycie świadectwa pracy jest niemożliwe. Jeśli pracownik HR-u chce otrzymać taki dokument podczas rozmowy rekrutacyjnej, to warto wyjaśnić mu sytuację. Dobrym pomysłem jest zdobycie referencji od poprzedniego pracodawcy. Nawet jeśli byliśmy u niego zatrudnieni bez umowy, to wiele firm nie powinno mieć problemu z napisaniem listu referencyjnego. To krótki, niezobowiązujący dokument, który opisuje najważniejsze zalety i osiągnięcia pracownika. Warto o niego poprosić przed odejściem – dobre referencje na pewno okażą się zaletą podczas rozmowy kwalifikacyjnej.
Współczesny rynek pracy bardzo wysoko ceni doświadczenie oraz praktyczne umiejętności. Wykształcenie oraz pozostałe czynniki często są na drugim miejscu. Pracodawcom zależy na zatrudnieniu kogoś, kto faktycznie wie, co robi – i może to udowodnić. Dlatego większość rekruterów łagodnie traktuje osoby, które pracowały kiedyś na czarno. Forma zatrudnienia ma drugorzędne znaczenie, szczególnie jeśli jesteśmy w stanie udowodnić staż pracy na poprzednim stanowisku.
Ale to nie koniec, bo ominięcie pracy na czarno w CV zostawia dziurę w życiorysie, co może zainteresować rekrutera. Co zrobić, gdy w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej zostaniemy o to zapytani? W takiej sytuacji i tak trzeba będzie powiedzieć prawdę – kłamstwo ma krótkie nogi i do niczego nie prowadzi. Wyjątkiem mogą być prace dorywcze czy dodatkowe. Ich nie warto wpisywać, chyba że mogą okazać się istotne w kontekście wymagań stanowiska, na które aplikujemy.
Warto potraktować pracę na czarno jak każde inne poprzednie miejsce pracy. Należy podać nazwę stanowiska, krótko opisać zakres wykonywanych obowiązków, a także wyszczególnić okres, w jakim byliśmy zatrudnieni. Nie powinno się natomiast nic pisać na temat braku umowy. To bez sensu – jeśli takie informacje zostaną podane wprost, to duża część rekruterów na pewno się zniechęci.
Pamiętajmy, że praca na czarno wciąż stanowi pewne tabu w przestrzeni publicznej. Rekruterzy wiedzą, że duże grono Polaków pracuje bez umowy – ale to wciąż jest nielegalna praktyka, a nieuczciwego pracodawcę mogą spotkać poważne konsekwencje finansowe. Dlatego do pracy na czarno należy przyznać się dopiero, gdy takie pytanie padnie do rozmowy kwalifikacyjnej.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz