-Dziś mija 72. rocznica podpisania bezwarunkowej kapitulacji przez władze wojskowe Niemiec w Poczdamie. Po pięciu latach okupacji, bestialskiej i wyniszczającej wojnie na kontynencie europejskim, nastało zwycięstwo koalicji antyhitlerowskiej. Zwycięstwo to było rezultatem masowej walki narodów zjednoczonych przeciwko faszyzmowi i militaryzmowi niemieckiemu w obronie swobód obywatelskich - podkreśla w rozmowie z Portalem bilgoraj.com.pl porucznik Witold Dembowski.

Uroczystości rocznicowe z racji deszczowej pogody odbyły się głownie w świątyni Wniebowzięcia NMP w Biłgoraju. Tutaj sprawowana była Msza święta w intencji Ojczyzny, której przewodniczył ks. Jerzy Kołtun, tutaj także do zebranych kilka słów skierował porucznik Witold Dembowski. W uroczystości uczestniczył poseł Piotr Olszówka, przedstawiciele władz samorządowych, szkół, stowarzyszeń kombatanckich, poczty sztandarowe i biłgorajscy harcerze.

-W te uroczystość św. Stanisława Biskupa i Męczennika gromadzi nas w kościele Jego osoba i kolejna rocznica zakończenia II wojny światowej; już 72. rocznica. Dziękujemy Bogu, że obecnie możemy żyć w pokoju. W modlitwie pamiętamy także o tych, którzy przelewali swą krew na wszystkich frontach II wojny światowej nosząc na sercu Orła Białego i wolność Polski. Chcemy wspomnieć tych, którzy swoje życie oddali za Ojczyznę. Witam wszystkich zgromadzonych na dzisiejszej uroczystości, nasza obecność to z jednej strony powinność Polaków wobec Matki Ojczyzny i minionych pokoleń, a z drugiej odruch serca i czyn miłości. Na początku tej Eucharystii przeprośmy Pana Boga za nasze grzechy i zaniedbania, byśmy byli godni uczestniczyć w tej Najświętszej Ofierze - mówił we wstępie do wspólnej modlitwy ks. Kołtun.

Obchodząc kolejną rocznicę zakończenia II wojny światowej, warto przypomnieć, o stratach jakie Polska poniosła w tej wojnie pod względem zabitej liczby ludności. Zginęło wówczas 6 mln obywateli Polski, co stanowiło 17% ogólnej liczby mieszkańców. Dla porównania Niemcy, które II wojnę światową wywołały, straciły 10% swych obywateli, Wielka Brytania 0,46%, a USA 0,3%. Polskie straty finansowe i materialne - osiągnęły wg. obecnych szacunków - blisko 850 mld dolarów. Po 1945 roku musieliśmy z gruzów odbudowywać zniszczoną i zdewastowaną przez niemieckiego i sowieckiego okupanta Ojczyznę. Polscy żołnierze walczyli na wszystkich frontach II wojny światowej, rozszyfrowali działanie niemieckiej enigmy, walczyli w największych bitwach, w tym tak znaczących dla działań wojennych jak bitwa o Tobruk, Narwik, Monte Cassino, czy Ankonę oraz pod Lenino i Falaise. Polacy walczyli we Francji, w Norwegii,  na Bliskim Wschodzi i w Afryce, Już nie wspominając o bohaterskiej "wojnie obronnej", kiedy zostawieni sami sobie przez "sojuszników" z Francji i Anglia walczyliśmy przeciw Niemocom i Rosjanom. A pamiętnego 2 maja 1945 roku po walkach o Berlin nad Bramą Brandenburską załopotała biało - czerwona Polska Flaga Narodowa.

Mimo szczególnie znaczącego wkładu Polaków w działania wojenne z koalicją hitlerowską, szczególnie smutne był dni majowe 1945 roku, kiedy w londyńskiej defiladzie zwycięstwa nie znalazło się miejsce dla polskiego żołnierza, bo rzekomo nasz wkład w zwycięstwo nad faszyzmem nie był tak znaczący jak wkład innych państw. W bitwach, potyczkach i w działalności ruchu oporu (działania partyzanckie) byliśmy przykładem męstwa, poświęcenia, woli zwycięstwa, honoru i cnót żołnierskich. Warto przypomnieć słowa Winston Churchill o Polskich pilotach walczących w bitwie o Anglię, mówił: -Nigdy w historii wojen tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak niewielu, czy słowa generała Pattona, który po spotkaniu z generałem Andersem w swym pamiętniku zapisał: -Oddziały polskie prezentują się najlepiej ze wszystkich, jakie kiedykolwiek widziałem, łącznie z brytyjskimi i amerykańskimi. Czas wreszcie wyzbyć się jakiegoś kompleksu, który towarzyszy nam od lat i mówić otwarcie, że wkład Polski w zwycięstwo nad niemiecką III Rzeszą i jej sojusznikami, to wkład nie do przecenienia, okupiony krwią i poświęceniem żołnierzy polskich. Czas zatrzymać relatywizowanie historii prowadzoną m. in. przez tych, którzy wojnę wywołali i tych, którzy poddali swą stolicę "bez jednego wystrzału".

Po Mszy świętej przedstawiciele władz samorzadowych wraz z przedstawicielami pocztów sztandarowych i harcerzami przeszli pod pomnik zwycięstwa na Plac Wolności, gdzie wręczono nagrody zwycięzcom konkursu „Miejsca Pamięci Narodowej Biłgoraja” i w złożono kwiaty w imieniu wszystkich uczestników uroczystości.

/bilgoraj.com.pl/