Wraz ze spuścizną minionych pokoleń biłgorajan, zarówno tą duchowa jak i tą materialną wchodzimy w przyszłość. Lipiec 2016 roku jest miesiącem szczególnym w historii Miasta, otóż kościół parafialny św. Marii Magdaleny został podniesiony do rangi sanktuarium diecezjalnego. To ukłon w stronę historii i pobożności mieszkańców "Łabędziego Grodu", w którego historię przed 400-laty kroczyła św. Maria Magdalena, objawiając się na skraju Puszczy Solskiej. -Obok spuścizny duchowej minionych pokoleń, która kultywowana jest w naszym życiu, jest także spuścizna materialna, która także nie może przepaść. Jej przejawem jest słynne wieki temu na całą Polskę i rozpoznawalne na szlakach Europy zielone piwo biłgorajskie, które przy okazji parafialnego odpustu ku czci św. Marii Magdaleny i uroczystości nadania naszej świątyni tytułu sanktuarium postanowiliśmy przypomnieć - przyznaje w rozmowie z Portalem bilgoraj.com.pl ks. Witold Batycki.

Każdy, kto choć trochę zna historię Biłgoraja wie, że sławnym wyrobem mieszkańców było, obok sit i przetaków, zielone piwo biłgorajskie. Szczególną sławą cieszyło się ono w Zamościu, Kraśniku, Tomaszowie Lubelskim czy Grabowcu. Było ulubionym napojem Marii Kazimiery, żony trzeciego ordynata zamojskiego, późniejszej królowej Polski. Już w 1660 roku pisał o nim pamiętnikarz Bazyli Rudowicz: -Po obiedzie odjechałem (z Tarnogrodu). Nocleg w Biłgoraju, gdziem piwa dobrego dostać nie mógł, dlatego że go do Zamościa nastarczyć nie mogą, jak mówili mieszkańcy tego Miasta. To okazuje jakie było zapotrzebowanie na ten trunek i jakim on cieszył się powodzeniem.

Rudowicz także w swych wspomnieniach z 1666 roku wspomina o biłgorajskim piwie. Można przypuszczać, że przy każdej wizycie w Biłgoraju smakował "zielonego" napitku. Zresztą nie on jedyny zachwycił się smakiem produkowanego w Biłgoraju piwa. chwalił je także Jakub Trębecki, ułożył on "slogan" chwalący nasze biłgorajskie, który znalazł się także m. in. na butelce zielonego piwa biłgorajskiego które można było smakować na odpuście u św. Marii Magdaleny: -Zielone, biłgorajskie jak lipiec się pije, a w głowie jak wino wianeczkiem się wije. Samo porównanie biłgorajskiego piwa do wina, jest jego wyróżnieniem. Mamy się więc czym szczycić, zwłaszcza, że - jak zauważa Tomasz Brytan - piwo było właściwym napojem polskim: -Pito piwo przez cały dzień aż do poduszki - rano jako polewkę gotowaną z grzankami, potem studzone, również z grzankami maczanymi w oliwie, a piwo zagrzane z żółtkiem zastępowało dzisiejszą kawę i herbatę. Piwo pierwotnie nie miało smaku ani siły, której nabrało gdy dodawano do przegotowanego słodu chmielu. Piwa polskie różniły się zawsze od niemieckich, czy angielskich - nie były mocne, były za to jasne aż do zieloności i lekko musowały.

Pewnym jest, że zielone piwo biłgorajskie nie będzie produkowane na skalę przemysłową, ale w ograniczonych ilościach można je będzie nabyć przy okazji odpustu św. Marii Magdaleny.

/bilgoraj.com.pl/