W hołdzie Dymitrowi z Goraja

16 października delegacja z gminy Goraj odwiedziła w Zawichoście, miejsce wiecznego spoczynku Dymitra z Goraja. Podczas Mszy Świętej został przybliżony życiorys właściciela dóbr gorajskich i poświęcona został odnowiona tablica wraz z obeliskiem.

Przedstawiciele gminy Goraj podziękowali także księdzu Piotrowi Szpytowi oraz władzom samorządowym Zawichostu za opiekę miejsca spoczynku Dymitra z Goraja.

Kim był Dymitr z Goraja?

To Podskarbi i Marszałek Wielki Koronny, z pochodzenia Rusin, syn Piotra z Klecia herbu Korczak, wojewody żydaczowskiego. Poślubił Beatę z Bożegodaru, córkę Mścigniewa Awdańca wojewody krakowskiego. Miał trzy córki Anna żonę Andrzej Tęczyński; Katarzynę żonę Dobiesław Oleśnicki wojewody sandomierskiego oraz Elżbietę żonę Dobrogosta Świdwa-Szamotulski kasztelana poznańskiego.

Wychowany na dworze królewskim, został zaufanym urzędnikiem trzech dynastii Piastów za panowania Kazimierza Wielkiego, Andegawenów za Ludwika Węgierskiego i Jadwigi oraz Jagiellonom za Władysława Jagiełły.

Był marszałkiem dworu zarządzającym żupami solnymi, opiekunem i doradcą młodej królowej Jadwigi (za powstrzymanie jej od ślubu z Wilhelmem Habsburgiem, wydarzenie to uwiecznił Jan Matejko i Wojciech Gerson, otrzymał miasteczko Szczebrzeszyn i okolice), jednym z głównych architektów unii polsko - litewskiej.

Dzięki nadaniom trzech kolejnych królów Polski i ożenkowi z Betą (wniosła mu w posagu 14 wsi w województwie sandomierskim) stał się właścicielem jednego z największych w Polsce latyfundiów magnackich. Posiadłości te nazywano „Państwem Szczebrzeszyńskim”, obejmowały kilkadziesiąt wsi oraz miasta: Szczebrzeszyn, Goraj, Turobin oraz Kraśnik.

Pochowany został wraz z żoną w klasztorze franciszkanów w Zawichoście.