Dawny Frampol

W chwili wybuchu II wojny światowej Frampol liczył 2,5 do ponad 3 tys. mieszkańców, z czego prawie połowę stanowili Żydzi. Miejscowość zabudowana prawie w 100% budynkami drewnianymi często jeszcze krytymi słomą. Budynków murowanych było bardzo mało i stanowiły niewielki procent całej zabudowy. Zabudowa była bardzo zagęszczona ze względu na jej charakter. Głównym zajęciem mieszkańców było rolnictwo, a dodatkowym tkactwo, u ludności Żydowskiej usługi, handel. Na każdej posesji z reguły znajdował się dom, obora - stajnia, stodoła i inne szopy, szopki. Żydowskie posesje były jeszcze bardziej zabudowane i ścieśnione. Taka zabudowa była częstą przyczyną dużych pożarów we Frampolu, ale ten największy i najbardziej tragiczny miał nastąpić 13 września 1939.