Maryja „Łaski pełna” - komentarz do Ewangelii

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 1, 26 - 38):

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?».

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa twego».

Wtedy odszedł od Niej anioł.

Komentarz do Ewangelii:

8 grudnia Kościół obchodzi Maryi, Dziewicy i Matki Bożej, poczętej bez grzechu pierworodnego. Wysławiamy Boga za wyjątkowy wybór Najświętszej Maryi Panny, gdyż od pierwszej chwili Jej poczęcia chronił Ją od grzechu pierworodnego i napełniał łaską uświęcającą.

W Maryi widzimy obraz człowieka stworzonego i odkupionego przez Boga, takiego, jakiego Bóg chciał, aby człowiek był. Jest to „najwyższy przypadek” zbawienia. Łaska Chrystusa, Jej Syna, jest tak potężna , że już wcześniej wywarł na swojej Matce ten cud łaski, aby uchronić ją od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego.

Zadajemy sobie pytanie: czy to nie oddala dla nas Maryi na niewyobrażalną odległość, czy nie staje się Ona dla nas niedostępna, ludzi na tej „łez dolinie”, obciążonych ciężarem własnych grzechów?

Maryja jest Dziewicą „łaski pełną , o czym wciąż na nowo modlimy się w „Zdrowaś Maryjo” i jak widzimy to w Ewangelii w słabszym tłumaczeniu z języka greckiego („Witaj, błogosławiona” – „Chaire, kecharitomene”). Co to znaczy? Nie oznacza to nic innego, jak tylko to, że Maryja jest całkowicie w łasce Boga. Bóg Ją wybrał i uczynił Ją całkowicie piękną. Nie ma w niej żadnej wady. Dotyczy to szczególnie Jej duszy, której nigdy nie zaćmił cień ani jednego grzechu. Nie było nic – absolutnie niczego w myślach, słowach i czynach Maryi – co nie odpowiadałoby woli Bożej. Bóg pozwolił Jej być doskonałą pod każdym względem – „pełną łaski!”

W środku Adwentu Kościół pozwala nam spojrzeć na Maryję, „Niepokalanie Poczętą. W Niej człowieczeństwo osiąga pełnię sukcesu. W tej relacji na płaszczyźnie Bóg człowiek nie ma żadnego zakłóceń w postaci grzechu. Ten pierwszy bunt ludzi przeciwko Bogu, który nazywamy grzechem pierworodnym i jego następstwa, nie dotyczył Maryi. Aby bowiem mogła być godną Matką Zbawiciela, Bóg z góry odkupił Ją w sposób tak doskonały, że od początku była „całkowicie doskonała”: była wolna od grzechu pierworodnego i pozostała wolna od jakiegokolwiek grzechu osobistego; była i jest Dziewicą „pełną łaski”.

Dlatego dzisiaj naszym duchowym oczom jaśnieje obraz doskonałego człowieka: Niepokalana Matka Boża Maryja ukazuje nam, jacy powinni być ludzie w oczach Boga! Czy nie jest to także zasada wiodąca w poszukiwaniu przez całą ludzkość sposobu wyjścia z kryzysu, który sama sobie wywołała? Czy Maryja nie wskazuje nam, dokąd powinniśmy się zwrócić i gdzie jest prawdziwe podejście, aby na ziemi zapanował pokój? Pokój z Bogiem, pokój między ludźmi, pokój także z przyrodą!

Od samego początku nasi pierwsi rodzice (Adam i Ewa) zawiedli, wierząc bardziej w kusiciela w postaci węża niż w Boga jako swojego pełnego miłości Przyjaciela. W wyniku tego pierwszego grzechu pychy pierwsi ludzie zostali wypędzeni z Raju. Chociaż tę winę przypisywano im wyłącznie osobiście, pewne konsekwencje miały zostać przekazane wszystkim potomkom w postaci niefortunnego dziedzictwa. Wszyscy ludzie stracili przyjaźń z Bogiem z powodu winy Adama; brakowało im łaski uświęcającej. Zatem podlegali „grzechowi pierworodnemu”. Dopiero Jezus Chrystus, nowy Adam , przyniósł zbawienie. Przez swoje cierpienie i śmierć na krzyżu zmazał winę Adama i przyniósł nam zbawienie. Uczestniczymy w nim poprzez chrzest święty i inne sakramenty.

Polecajmy i poświęcajmy się Niepokalanemu Sercu Maryi! Ona jest naszą Niebiańską Matką, Która także i nam, słabym na ziemi, pragnie dać udział w obfitości łask, które otrzymała od Boga. W naszej tęsknocie za świętym i nienaruszonym człowieczeństwem, spoglądamy na Maryję. Jej powierzamy wszystkie nasze potrzeby i tęsknoty. Bóg nie pozostawi prośby swojej świętej Matki bez wysłuchania. Nie pozwala nam zginąć w cieniu grzechu i śmierci, ale daje nam swoje miłosierdzie i zbawienie.

Przyjmijmy łaski Boże, które również nam są obficie zsyłane. Każdy dzień jest darem Boga, wspaniałą misją dla nas, stworzonych na obraz Boży i powołanych do zbawienia. Maryja, Dziewica i Matka Boga, poprzedza nas do nieba jako nasza gwiazda przewodnia!